Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Για την Μαμά μου.....




       Αυτά παθαίνεις οταν ψάχνεις παλιές κούτες, είσαι αντιμέτωπος με αναμνήσεις και με παλιές.. ή αιώνιες αγάπες όπως αυτή που έχεις στη μαμά σου.
   

     Χαζά παιδικά σημειώματα άσχημες ζωγραφιές από το ατάλαντο χέρι μου παλιοί  90'ς  δίσκοι του τότε ινδάλματος Κορκολή και λίγες εικόνες από τότε στο μυαλό.Τότε που ξάπλωνα με την μαμά και έκανα στον μπαμπά ότι κοιμάμαι για να μην με πάνε στο κρεβάτι μου , η τότε που κανόνιζα με την μαμά κοπάνες από τα αγγλικά για να πάμε μαζί βόλτα και να φάμε αυτό το ελεεινό κεμπάπ στο Μοναστηράκι που της αρέσει .



    Είμαι βέβαιη ότι δεν μου κρατάει κακία που δεν μου άρεσαν οι αγκαλιές , που της ζήταγα λεφτά για να της πάρω δώρο (και να πάρω και σε μένα ένα ) , που όποτε άφηνα σημείωμα με καρδούλες ήταν γιατί κάτι είχα δει στα Jumbo  ,που ήμουν εφτάγλωσση όπως έλεγε και που τελικά η κοιλιά μου δεν έγινε μπόι (!!)αλλά παρέμεινε κοιλιά.
Υπέφερε μια ζωή από δισκοπάθεια…  και χωρίς να παραπονιέται με πήγαινε κάθε μέρα μπουσουλώντας στο κρεβάτι για να μάθω να κοιμάμαι μόνη μου μεγαλώνοντας ,αλλά δεν το έμαθα ποτε (!) . Σε ευχαριστώ που ήσουν πάντα κοντά μου διαθέσιμη όλες τις ώρες και παντογνώστης (σαν να έχεις καταπιεί το google )  να μου δίνεις συμβουλές για έναν βήχα , για την ορθογραφία, για τον λεκέ στο αγαπημένο μου πουκάμισο ,για δώρα σε φίλους,συνταγές  και  ότι άλλο κατεβάσει το κεφάλι μου. Σε ευχαριστώ που ήσουν άνετη και φιλική και ποτέ δεν έψαξα να βρω δικαιολογίες για να μην πάω σχολείο...   


   Εντάξει επειδή ξέρω ότι θα το διαβάζεις και θα κλαίς θέλω να σου πω οτι υπάρχουν και πράγματα που θυμάμαι να μισώ σε σένα (!) όπως το κοιταγμά σου όταν έτρωγα παραπάνω πατάτες ή τα παλιά μου ρούχα που χαριζες , τα cd που μου πέταγες όταν θύμωνες , την merenda που ποτέ δεν άφησες να φάω, που τα αγόρια μου τα συμπαθούσες μόνο όταν γινόντουσαν πρώην , που κάθε φορά που πονάς κάπου νομίζεις οτι θα πεθάνεις ,σε μισώ όταν σου λέω κάτι και δεν το ακούς και ρωτάς 100 φορές μετά τι ? τι ? αλλα μ΄αρέσει που παρ΄όλα αυτά εξακολουθείς να με θεωρείς υπέροχη ακόμα και με ανεμοβλογιά. 

     Απο την στιγμή που γεννήθηκα επέμενες οτι πρέπει να είμαι ο εαυτός μου και να μην ακούω κανέναν(εκτός  απ΄ την μανούλα) να υπερασπίζομαι πάντα το δίκιο μου (έφερε μερικές αποβολες στο λύκειο ) να μην είμαι μία επέκταση δική σου η του μπαμπά , πίστευες οτι είχα έρθει στην ζωή για μεγάλα πράγματα . Σ΄ ευχαριστώ  που χτισες μια φωλιά αλλα μ ΄άφησες να πετάξω , που μου άνοιξες όλες τις πόρτες αλλά δεν με έσπρωξες να τις περάσω.Σε ευχαριστώ  ακόμα που δούλευες όλη μέρα για να μου αγοράζεις τα καλύτερα ρούχα και παπούτσια  και με περίμενες κάθε μεσημέρι στην πόρτα του σχολείου , σε ευχαριστώ  που μου μάθαινες τον πολλαπλασιασμό (που δεν έμαθα ποτέ) και που μου έμαθες να οδηγώ τόσο καλα (όχι και τόσο) .  
      Τελικά δεν είμαι ο μοναδικός άνθρωπος  που πιστεύει ότι η μητέρα μου είναι ξεχωριστή, καθένας που την γνωρίζει το ίδιο πιστεύει, όλα αυτά όχι επειδή στα μάτια της φαντάζω όμορφη, έξυπνη και γλυκιά αλλά επειδή αξίζει την αγάπη μου αναμφίβολα γιατί δεν έλειψε ούτε στιγμή απ΄ το πλευρό μου, ειδικά από το δικό μου περίεργο πλευρό γιατί δεν με λες και όπως τα άλλα κοριτσάκια .


    Περνώντας τα χρόνια νομίζω ότι σου έχω πει ελάχιστες φορές πως σ΄αγαπάω και πως δεν είμαι και πολύ τρυφερή μαζί σου αλλά κάθε φορά που η ρυτίδα στο μέτωπό σου κοιτάει  προς τα κάτω να ξέρεις ότι δεν μπορώ να είμαι ευτυχισμένη .

  Στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να σου προσφέρω όλα αυτά που νομίζω ότι αξίζεις , που δεν μπορείς να πάρεις άδεια να πάμε ένα ταξίδι,  που δεν μπορώ να σου πάρω ένα πολύ ακριβό φόρεμα απ αυτά τα ξενέρωτα που σ΄αρέσουν , και κυρίως που μεγαλώνεις ...και ζω με τον φόβο μήπως χάσω την μοναδική μου φίλη . Ξέρω πως κάποιες φορές πικράθηκες όμως θα έκανα τα πάντα για να σβήσω αυτές τις στιγμές απ τη μνήμη σου . Είσαι ο ήρωάς μου , είσαι παντοδύναμη και αναμάρτητη στα μάτια μου , σου υπόσχομαι πάντα να σε προσέχω και να σου βρώ το καλύτερο γηροκομείο ! χα! Το βράδυ που θα γυρίσω στο σπίτι και θα έχεις διαβάσει το κείμενο μην τολμήσεις να αρχίσεις τις αγκαλιές  (!!!) 


    Σε ευχαριστώ για την μέχρι τώρα ζωή μου . Που με προστατεύεις και με στηρίζεις πάντα και που κοίταζες κάθε φορά που σου λεγα "μαμά δές"  Εύχομαι μια μέρα να καταφέρω να δώσω στους άλλους αυτά που μου χάρισες απλόχερα και να τους δείξω πως είναι η αληθινή αγάπη. Η αγάπη σου ....   

Αφιερωμένο σε όλες τις μανούλες του κόσμου ! 

1 σχόλιο:

  1. αγαπη μου, φως μου, ζωη μου θα΄θελα να ειχα εκατο ζωες να σου προσφερω....σε λατρεύω

    ΑπάντησηΔιαγραφή